Jakiś czas temu pisaliśmy o estońskich flagach, na naszej stronie na Facebooku przewinęły się estońskie języki, więc teraz przyszedł czas na stolice.
Gdyby pozostać przy danych oficjalnych to wystarczyłoby wspomnieć o przepięknym Tallinie, ale więcej estońskich miast nosi tytuł stolicy w przeróżnych kategoriach.
Zostając jeszcze chwilę przy Tallinie. Również i tutaj sytuacja niemal do końca XIX w. nie była tak oczywista jak mogłoby się wydawać. Stare Miasto (Vanalinn) dzieli się na Górne i Dolne Miasto (odpowiednio Toompea i All-linn), które przez wieki pozostawały oddzielnymi organizmami miejskimi. W Górnym Mieście mieszkali możni i duchowieństwo, w dolnym kupcy i rzemieślnicy. Obie części były od siebie oddzielone stromymi zboczami wzgórza Toompea, ale również murami i bramami. Ponadto miały oddzielne prawodawstwo, a pomiędzy stojącymi na ich czele zarządcami dochodziło do konfliktów.
Podróżując po Estonii można odwiedzić wiele miast, a nawet atrakcje przyrodnicze, i nigdy nie opuścić stolicy. Drugie największe estońskie miasto, znane z tradycji akademickich Tartu nazywane jest stolicą intelektualną i kulturalną Estonii. Jakiś czas temu były pomysły, aby miasto stało się stolicą Inflant, a więc projekt był już ponadgraniczny.
Położona nad Bałtykiem Parnawa (Pärnu) cieszy się tytułem letniej stolicy Estonii. Miasto zasłużyło na ten tytuł dzięki długiej, piaszczystej plaży, wodom morskim osiągającym temperaturę 25 st. C, tętniącej życiem promenadzie, ośrodkom spa, nadmorskim dzielnicom willowym i uroczej Starówce. Ponoć to tutaj Estończycy spotykają dawno niewidzianych znajomych.
Zupełnie odmienny charakter ma Otepää, która nazywana jest zimową stolicą Estonii. Położona w estońskich „górach” miejscowość oferuje najlepsze warunki narciarskie, co zresztą zostało docenione tak przez FIS – organizowane są tu zawody Pucharu Świata w Narciarstwie Biegowym oraz przez najlepszych zawodników – m.in. Justynę Kowalczyk. Najlepsza polska narciarka biegowa w czasie ostatniego sezonu stwierdziła nawet, że czuje się tutaj „pół-Estonką”.
Od połowy marca do połowy czerwca mała miejscowość Türi nosi tytuł stolicy wiosennej. Na ten tytuł zasłużyła sobie rozległymi terenami zielonymi w swoich granicach.
Kilka miesięcy później Narwa staje się stolicą jesienną. W przeszłości jednak miasto musiało czasem ustępować ten tytuł pobliskiemu Rakvere a nawet Tartu. Stołeczność Narwy miasta rozważana była zresztą już wcześniej. W czasie swojego panowania (XVI-XVII w.), królowie szwedzcy planowali utworzyć drugą stolicę swojego państwa w znajdującej się przy granicy z Caratem Rosyjskim Narwie. Choć współcześnie miasto jest bardzo szare i depresyjne, to do II wojny światowej znane było ze swojego piękna i nazywane było „barkową perłą Morza Bałtyckiego”.
Położone w południowej Estonii Viljandi nazywane jest stolicą folkloru. Latem odbywa się tutaj szalony festiwal muzyczny okraszony przeróżnymi innymi atrakcjami. Gdyby się uprzeć to miasto można byłoby nazwać również stolicą artystyczną, bo przy 17 tys. mieszkańców z powodzeniem funkcjonuje tutaj Akademia Kultury.
Park Narodowy Soomaa znany z piątej pory roku (wiosennych powodzi) i rozległych obszarów bagiennych nazywany jest „dziką (naturalną) stolicą Estonii”.
Położone w środkowej części kraju miasteczko Paide nie nosi miana stolicy w żadnej kategorii, ale za to jest określane sercem Estonii. Trzeba zaznaczyć, że jest to serce wapienne, bo miejscowość wzięła swoją nazwę od skał wapiennych. Znajduje to swoje odzwierciedlenie również w polskiej nazwie historycznej tego miasta – „Biały Kamień”.
Również i grupy etniczne zamieszkujące kraj mają swoje stolice.
Nieoficjalnie stolicą Seto jest Värska, ale grupa, co roku w czasie Dni Królestwa Seto, na ten czas wybiera nową stolicę. Wcześnie za centrum życia ludu uznawane było Petseri, które obecnie znajduje się po rosyjskiej stronie granicy (zostało zaanektowane po wojnie).
Stolicą krainy Mulgimaa, tej, z której pochodzi znany Mulk i prezydent Estonii – Toomas Hendrik Ilves, została Abja-Paluoja. Czasem stołeczność regionu przypisywana była również Viljandi.
Jest też drugi wątek szwedzki, który wiedzie do Haapsalu. To nadmorskie miasteczko było nieoficjalną stolicą estońskich Szwedów. Do II wojny światowej zamieszkiwali oni estońskie wyspy oraz gminy zachodniej Estonii.
Stolic już kilkanaście, a temat może nadal być niewyczerpany…
