Rapla (niem. Rappel). Miasto w środkowo-zachodniej części Estonii, w odległości 54 km na południe od Tallinna, nad mierzącą 95 km rzeką Vigala (inaczej Konuvere jõgi lub Koluvere jõgi). Stolica regionu Raplamaa. Miasto bez statusu municypalnego, część składowa i centrum administracyjne Rapla vald. Liczba ludności 5,1 tys. Powierzchnia 4,67 km². Pierwsza źródłowa wzmianka o miejscowości pochodzi z 1241. Przy końcu tegoż stulecia wzniesiono kościół pw. Marii Magdaleny. Początkowo osada i kościół należały do dóbr rycerskich Alu, przechodząc 1478 we władanie klasztoru z Padise. Dopiero 1705 Alu i Rapla zostały rozłączone i utworzyły samodzielne jednostki. Szybszy rozwój osady w II połowie XIX w. Otwarto wtedy aptekę (1866) i szkołę elementarną (1868). 1893 Rapla otrzymała stację dyliżansów pocztowych. 30 września 1901 poświęcono nowy kościół, wybudowany po północnej stronie rzeki. W tym samym czasie przekazana została do użytku wytyczona kilka km na wschód od osady linia kolejowa, wówczas wąskotorowa, z Tallinna do Viljandi (pierwotna nazwa dworca Hermet). Powstała cegielnia i fabryka lemoniady. 1931–1968 (1971) tutejsza stacja kolejowa była węzłowa, poza wspomnianym szlakiem funkcjonowała bowiem linia, także wąskotorowa, do portu Virtsu (96 km). 1945 Rapla uzyskała status alev. Pięć lat później została siedzibą władz świeżo powołanego rejonu, który wykrojono z południowej części Harii (dało to początek obecnemu Rapla maakond). Od 1993 Rapla zalicza się w poczet miast. W panoramie miasta dominuje pseudoromański budynek wspomnianego kościoła ewangelicko-luterań- skiego (EELK Rapla Maarja-Magdaleena kogudus). Obiekt o dwuwieżowej fasadzie powstał 1899–1901 wzniesiony wedle projektu Rudolfa von Engelhardta (1857–1913). Inna zwracająca uwagę budowla to sąsiedni kamienny most z dwoma łukami długości 27,5 m i szerokości 8 m (kivisild). Przerzucono go nad Vigala jõgi 1902 zastępując dotychczasową konstrukcję drewnianą. Jako symbol miasta most figuruje w jego herbie przedstawiany na niebieskim tle.
