Transatlantyk to nagroda Instytutu Książki przyznawana wybitnym ambasadorom literatury polskiej za granicą. Jak podaje Instytut Książki, nagrodę może otrzymać tłumacz, wydawca, krytyk, animator życia kulturalnego. W tym roku otrzymał ją Hendrik Lindepuu – wybitny tłumacz i niestrudzony wydawca literatury polskiej w Estonii.
Nagrodę Transatlantyk wręczono w piątek (14 czerwca) w Krakowie. Uroczystość miała miejsce w Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Maius. Laureatem Nagrody Transatlantyk został Hendrik Lindepuu.
W czasie uroczystości laudację na cześć tłumacza wygłosiła Sławomira Borowska-Peterson z Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Tallinnie, odczytano list ministra kultury Piotra Glińskiego, przemówienie wygłosił ambasador Republiki Estońskiej w Polsce Martin Roger.
Sławomira Borowska-Peterson w laudacji powiedziała, że „Hendrik to ambasador sprawy polskiej w Estonii. Gdybyśmy mieli jego rolę opowiadania Estończykom o Polsce podsumować jednym słowem, byłoby to łacińskie pontifex”.
Trudno inaczej nazwać ogromną pracę, właściwie misję Hendrika Lindepuu, i jej znaczenie dla promocji kultury polskiej w Estonii. Hendrik Lindepuu jest tłumaczem i zarazem wydawcą. Lindepuu do tej pory przełożył z języka polskiego na język estoński ponad 50 książek, 70 sztuk teatralnych i 10 tomów poezji. Od 2003 roku prowadzi on wydawnictwo „Hendrik Lindepuu Kirjastus”, które specjalizuje się w wydawaniu polskiej literatury – do tej pory ukazały się 42 pozycje. Wkrótce ukaże się tom wierszy Anny Świrszczyńskiej przełożonych przez Lindepuu.
Ambasador Roger w swoim przemówieniu stwierdził: „Dla mnie Hendrik jest postacią wręcz mistyczną. Pokazuje, że wszystko jest możliwe. (…) Hendrik odczuwa radość z każdym przetłumaczonym zdaniem, każdą książką. Wydaje się, że bez tej radości nie byłoby jakości. (…) Estończycy i Polacy zasługują na to, żeby lepiej się poznać, a nic temu nie pomaga tak jak literatura. My, Estończycy, jesteśmy dumni z pana”.
Hendrik Lindepuu (ur. 1958 r.) do tej pory tłumaczył m.in. Witolda Gombrowicza, Zbigniewa Herberta, Czesława Miłosza, Sławomira Mrożka, Zofii Nałkowskiej, Bruno Schulza, Stanisława Ignacego Witkiewicza. W jego dorobku znajdują się tłumaczenia także współczesnej prozy i reportażu, m.in. Bronki Nowickiej, Olgi Tokarczuk, Małgorzaty Rejmer, Witolda Szabłowskiego i Marcina Świetlickiego. Pierwszą sztuką teatralną – od których zaczynał pracę tłumacza literatury polskiej – wystawioną w marcu 1988 roku, w jego przekładzie, była „Żegnaj, Judaszu” Ireneusza Iredyńskiego.
W 2009 roku za przekład wierszy Tadeusza Różewicza Nagrodę Literacką Fundacji Kultury, najwyższą w Estonii nagrodę literacką. W 2015 roku był jednym z pięciu laureatów estońskiej nagrody państwowej w dziedzinie kultury i sztuki za osiągnięcia twórcze w roku 2014. Za zasługi dla Rzeczpospolitej odznaczony został Złotym Krzyżem Zasługi (w 2005 roku) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi (w 2009 roku).
Nagrodę Transatlantyk wręczono w tym roku po raz piętnasty. Wyboru laureata dokonuje Kapituła Nagrody, złożona z wybitnych badaczy literatury, animatorów życia kulturalnego, tłumaczy oraz dyrektora Instytutu Książki. W tym roku nagrodę przyznała kapituła w składzie: dr Stanley Bill, prof. Lajos Pálfalvi, prof. Ewa Thompson, prof. Maciej Urbanowski, prof. Alois Woldan. Przewodniczył jej dyrektor Instytutu Książki Dariusz Jaworski.
Na podstawie informacji Instytutu Książki oraz Hendrik Lindepuu Kirjastus.
Zdjęcie tytułowe: Instytut Książki.
