Na kolację wigilijną podawanie są tradycyjne posiłki – te same od pokoleń. Tradycyjną potrawą jest pieczony indyk (lub gęś) z jabłkami, inne potrawy to kiszona kapusta (mulgikapsad), ziemniaki, brukiew podana z łbem wieprza, wieprzowina, salceson, sałatka ziemniaczana w czerwonymi burakami oraz paté, rosolje i marynowana kapusta.
Na deser podawane są świąteczne pierniczki zwane „piparkoogid” z ziarnkami pieprzu, kakao i cynamonem (często wypiekane w kształtach ludzi, gwiazd, księżyca, ptaków, kotów, psów i niedźwiedzi). Podawane są również takie przysmaki jak marcepan i ciasto owocowe.
Najbardziej pożądanym napojem podczas świąt jest piwo, kwas lub miód pitny, ale dzisiaj stało się popularne również picie grzanego wina.
W przeszłości w zwyczaju było spożywanie dużych posiłków podczas wieczerzy wigilijnej oraz nocy bożonarodzeniowej. Posiadanie dużej ilości jedzenia w ten czas oznaczało dostatek jedzenia w całym nadchodzącym roku. Według starej tradycji na stole w bożonarodzeniową noc miało się znaleźć siedem lub dwanaście potraw. Tradycyjny estoński posiłek stanowiły: wieprzowina z kiszoną kapustą oraz biała i kaszanka (verivorst). Wypiekano też specjalny bożonarodzeniowy chleb zwany „taczką”. Podczas świętej nocy karmiono też chlebem zagrodowe zwierzęta. Spośród napoi najbardziej popularne było warzone w domu piwo oraz miód pitny.
