Czy Estończycy żyją w Jõulumaa?
Estońskie słowo jõulud (Boże Narodzenie) ma stare skandynawskie pochodzenie i wywodzi się od słowa Jul. W Skandynawii i w Estonii dzień urodzin Jezusa Chrystusa jest określane przez słowo o przedchrześcijańskim pochodzeniu: Jul w języku szwedzkim, norweskim, duńskm, Jol po islandzku, Juolu po fińsku oraz Yule po brytyjsku. Także możemy powiedzieć, że Finowie, Szwedzi, Norwegowie, Duńczycy, Islandczycy i Brytyjczycy oraz Estończycy żyją w krainie zwanej Jõulumaa.
Jőulud
Święto Jõulud było obchodzone w Estonii także przed nadejściem chrześcijaństwa i dla starodawnych Estończyków trwało 17 dni. Starodawni Estończycy obchodzili święto zimowego przesilenia – urodziny słońca. Poczynając od tego dnia każdy kolejny dzień stawał się coraz dłuższy, a słońce świeciło coraz wyżej. Jõulud obchodzono od dnia świętego Tomasza (21 grudzień) aż do dnie Trzech Króli (6 styczeń) długo przed tym jak chrześcijaństwo tu przyszło. Jõulud – święto, które łączyło w sobie nadmierne jedzenie oraz zakazy dla określonych typów pracy było postrzegane jako czas odpoczynku podczas długich, ciemnych, zimowych dni.
Choinka w Estonii
Pierwsze publiczna choinka bożonarodzeniowa została postawiona na rynku starego miasta w Tallinie w roku 1441.
Tradycja przynoszenia choinki do domu rozpowszechniła się w XIX wieku dzięki miejscowym społecznościom Niemców bałtyckich. Na choinkę wybierano zawsze jodłę, z wyjątkiem miejsc gdzie brakowało drzew – tam używano też sosny. Pierwszymi choinkowymi ozdóbkami były zabawki, słodycze i świeczki.
Dlaczego podczas wigilii ludzie muszą jeść dokładnie 7, 9 lub 12 razy?
To były magiczne liczby, a nadmierne jedzenie dawało pewność dostatku jedzenia w nadchodzącym roku. Jeśli mężczyzna zjadł siedem razy podczas bożonarodzeniowej nocy w nadchodzącym roku będzie miał siłę siedmiu chłopów.
Dlaczego bożonarodzeniowe jedzenie musi pozostać na stole przez całą noc?
Wierzono, że w tym czasie jak i podczas wigilii Nowego Roku i w dzień Trzech Króli dom odwiedzą duchy przodków.
Czy Jõulud był zawsze świętem rodzinnym?
Jõulud miał być czasem spokoju. W starodawnych czasach nie można było odwiedzać nikogo w pierwszy dzień świąt. Ponadto, jeśli gościem okazała się kobieta odczytywano to jako zły omen. To samo przekonanie dotyczy świąt wigilii Nowego Roku. Dla chrześcijan 24 i 25 grudzień był czasem świętym – ludzie zostawali w domach, czytali Biblie i śpiewali razem kolędy. Näärid lub też uroczyste obchody przełomu lat było radosnym świętem w obu tradycjach.
Czy w każdym starodawnym gospodarstwie Estończycy warzyli tysiące litrów piwa?
Boże Narodzenie było też nazywane świętem piwnym i całe piwo, które zostało nawarzone do dnia świętego Tomasza powinno było starczyć aż do dnia Trzech Króli. Warzenie piwa było męską pracą i musiało być rozpoczęte w środku nocy tak by oko diabła nie zniweczyło najważniejszej operacji.
Czy przez 350 lat był ogłaszany w Estonii dzień bożonarodzeniowego pokoju?
24 grudnia każdego roku prezydent Estonii ogłasza bożonarodzeniowy pokój i uczestniczy w tym czasie we mszy świętej. Tradycja ta była zapoczątkowana prze szwedzką królewnę Krystynę w XVII wieku.
