Margus Allikmaa
Polityk, urodzony 28 czerwca 1961 roku w Paldiski. W 1980 roku ukończył Tallińską Wyższą Szkołę Inżynierii, następnie ukończył w 1985 roku Talliński Uniwersytet Techniczny jako inżynier elektroniki. Karierę swoją rozpoczynał pracą pomocnika inżyniera w Estońskim Teatrze Dramatycznym, w latach 1981-1988. Następnie objął stanowisko wicedyrektora Estońskiego Teatru Dramatycznego (w latach 1988-1990), po czym awansował na dyrektora (dyrektor w latach 1990-1998). W latach 1998-1999 był dyrektorem Ltd Trio LSL. Od 1999 roku do 2000 roku był sekretarzem generalnym w Ministerstwie Kultury, a od września 2002 roku do marca 2003 roku był ministrem kultury. Żonaty, dwie córki. Zna (obok estońskiego) języki rosyjski i angielski.
Andrus Ansip
Polityk, urodził się w 1956 roku w Tartu. W roku 1979 roku ukończył studia na Uniwersytecie w Tartu z dyplomem z chemii. Przed rozpoczęciem kariery politycznej zajmował się bankowością i biznesem. Był członkiem kadry dyrektorskiej Ludowego Banku Tartu, dyrektorem firmy brokerskiej oraz członkiem rady nadzorczej Radia Tartu.
W 1998 roku Ansip został wybrany na prezydenta Tartu, z ramienia liberalnej partii Reformierakond (Partia Reform). Zajmował to stanowisko do 2004 roku. Podczas swoich rządów zyskał dużą popularność w sondażach.
W 2004 roku Andrus Ansip przejął funkcję szefa partii Reformierakond po Siimie Kallasie, który został Komisarzem UE i wyjechał do Brukseli. Krótko po tym Ansip został mianowany Ministrem Gospodarki i Komunikacji w koalicyjnym rządzie Juhana Partsa.
4 kwietnia 2005 Prezydent Arnold Rüütel wyznaczył Ansipa do sformowania rządu po rezygnacji Juhana Partsa. 12 kwietnia 2005 roku nowa koalicja złożona z prowadzonej przez Ansipa Reformierakond oraz Keskerakond („Partia Centrowa”) i Rahvaliit („Partia Ludowa”) została zatwierdzona przez parlament (za głosowało 53 na 101 posłów). Ansip został premierem.
Toivo Asmer
Polityk, urodzony 8 stycznia 1947 roku w hrabstwie Järva. Ukończył Tallińską Zawodową Szkołę Mechaniczną w 1965 roku jako konstruktor. W latach 1971-1991 w EPT Tallinna koondis i w Departamencie komunikacji: dyrektor oraz poseł Komitetu Unii Handlowej. Od 1991 roku poseł komitetu wyżywienia. Od 2002 roku do marca 2003 roku minister do spraw regionalnych. Należy do Partii Reform (R). Żonaty, trójka dzieci. Zna fiński, angielski. Interesuje się teatrem, muzyką, filmem oraz sportem.
Meelis Atonen
Polityk, urodzona 5 grudnia 1966 roku w Viljandi. W latach 1974 – 1976 uczyła się w Szkole Średniej nr 5 w Viljandi, następnie w latach 1976 – 1985 uczęszczała do Szkoły Średniej w nr 1 w Viljandi. W latach 1985 – 1987 kończyła matematykę na Uniwersytecie w Tartu. W latach 1991 – 1992 uczyła się na socjologii Estońskiego Instytutu Humanistycznego. W latach 1989 – 1992 ukończyła rosyjską filologię na Tallińskim Uniwersytecie Pedagogicznym. 1992 Operatorka w AS Dominus. Konsultant we frakcji Pro Patria w Kancelarii w Riigikogu, doradca w partii Liberałów w latach 1993 -1994. W latach 1993- 1994 sekretarz polityczny w Estońskiej Partii Liberalno – Demokratycznej. Doradca ministra obrony w 1994 roku. W latach 1994 – 1996 burmistrz Valgi. Doradca w Estońskiej Partii Reform w latach 1997 – 1998. Członek IX Riigikogu w latach 1999 – 2003. Od kwietnia 2003 roku minister ekonomii i komunikacji. Należy do Estońskiej Partii Reform. Zamężna, syn i córka. Zna estoński, angielski i rosyjski.
Eldar Efendijev
Polityk, urodzony 29 czerwca 1954 roku w Tallinie. Ukończył Leningradzki Stanowy Instytut Pedagogiczny w 1976 roku na wydziale historii dyplomacji. Karierę rozpoczynał pracą w Fabryce Baltiets w latach 1971-1972, następnie podjął pracę w Miejskim Muzeum w Narwie (pracował tu w latach 1976-1979). W roku 1979 awansował na dyrektora tego muzeum, był nim do 1999 roku. W latach 1996-1999 członek rady miejskiej Narwy, w latach 1999-2000 burmistrz Narwy. W latach 2001-2002 ponownie członek rady miejskiej Narwy. Od 2002 roku do marca 2003 roku był ministrem spraw etnicznych. Członek Estońskiej Partii Centrum. Żonaty, czwórka dzieci. Obok języka estońskiego zna także rosyjski i angielski.
Margus Hanson
Polityk, urodzony 6 stycznia 1958 roku w Tartu. W 1976 roku ukończył szkołę średnią Nr 2 im. M. Härma w Tartu. W 1981 roku ukończył Państwowy Uniwersytet w Tartu na specjalizacji finansów. W 1992 roku uzyskał licencjat w ekonomii (Zasoby Finansowe Ochrony Zdrowia na tle Nowej Kondycji Ekonomicznej (na przykładzie Republiki Estońskiej)) w St. Petersburskim Instytucie Finansowo – Ekonomicznym. W latach 1981 – 1984 inżynier w edukacyjnym laboratorium socjologicznym na Uniwersytecie Państwowym w Tartu. W latach 1984 – 1987 asystent wykładowcy departamentu finansów Uniwersytetu Państwowego w Tartu. W latach 1987 – 1990 pracował na tej samej uczelni. W latach 1992 – 1994 wykładowca i członek stowarzyszeń finansowych. W latach 1995 – 1996 przewodniczący komisji Estońskiego Banku Komercyjnego dla Przemysłu i Budownictwa. 1996 – 1997 dyrektor oddziału Tallińskiego Banku w Tartu. 1997 – 2003 vice burmistrz Tartu. Od kwietnia 2003 roku minister obrony. Należy do Estońskiej Partii Reform. Żonaty, córka i dwóch synów. Zna estoński, angielski, rosyjski i fiński.
Siim Kallas
Polityk, urodzony w Tallinie 2 października 1948 roku. Premier od 28 stycznia 2002 roku do marca 2003 roku. Od 2004 roku wiceprzewodniczący i komisarz ds. administracji, audytu i przeciwdziałania korupcji w Komisji Europejskiej. Siim Kallas jest przewodniczącym Estońskiej Partii Reform od jej założenia, czyli 1994 roku. Ukończył on szkołę średnią nr 22 w Tallinie w 1967 roku, następnie ukończył studia na uniwersytecie w Tartu w 1972 roku na wydziale finansów i bankowości. W latach 1975-1979 był specjalistą w Ministerstwie Finansów Estońskiej SSR i w Estońskiej Kasie Oszczędności, następnie do roku 1986 dyrektorem Estońskiego Banku. W latach 1986-1989 był zastępcą redaktora gazety Rahva Hääl (Głos ludu), przez następne dwa lata przewodniczył Estońskiemu Centralnemu Związkowi Unii Handlowej. Od 1991 do 1995 roku był prezydentem Banku Estońskiego, przez następny rok był ministrem od spraw polityki zagranicznej. Od 1995 roku był członkiem parlamentu i parlamentarnego Narodowego Komitetu Obrony. W latach 1999-2002 był ministrem finansów. Od 28 stycznia 2002 roku do marca 2003 roku był premierem. Posługuje się on, obok estońskiego, trzema innymi językami: angielskim, fińskim i rosyjskim, uczy się francuskiego. Ma żonę Kristi – jest lekarzem, syna Ülo, pracuje on w Hansapank, oraz córkę Kaję. Interesuje się on polityką zagraniczną oraz historią, lubi czytać, teatr i muzykę, gra w tenisa oraz uprawia kolarstwo (jeździ w Prezydenckiej Unii Rowerzystów).
Signe Kivi
Polityk, urodzona 24 kwietnia 1957 roku w Tallinie. Ukończyła Estońską Akademię Sztuki w 1980 roku, jako projektantka. Karierę rozpoczęła w 1980 roku jako designer w Co-operative Kodu (do 1985 roku). Następnie była designerem w firmie ARS (do 1991 roku). Od 1987 roku członek Estońskiego Stowarzyszenia Artystów (Eesti Kunstnike Liit). W 1988 roku wykładowca w Estońskiej Akademii Sztuki. W 1990 współzałożycielka grupy ON. W 1995 roku wiceprezydent Estońskiego Stowarzyszenia Artystów. W 1996 roku członek rady Tallina. W 1997 roku profesorka w Estońskiej Akademii Sztuki. W 1998 roku prezydent Estońskiego Stowarzyszenia Artystów. W 1999 roku została przewodniczącą departamentu tekstylnego w Estońskiej Akademii Sztuki. W okresie od 28 stycznia 2002 roku do 3 września 2002 roku była ministrem kultury. Należy do Partii Reform (R). Zamężna, pięcioro dzieci. Zna obok estońskiego rosyjski, angielski, fiński. Jej zainteresowaniami są: teatr, film, muzyka, ogród i sport.
Heiki Kranich
Polityk, urodzony 9 października 1961 roku w Haapsalu. Ukończył Stanowy Uniwersytet Telekomunikacji w 1991 roku, w St. Petersburgu. Karierę swą rozpoczynał w 1980 roku w Estońskiej Sieci Telefonicznej w okręgu Haapsalu w dziale techniczno elektronicznym jako dyrektor (pracował tu do 1991 roku). W latach 1991-1992 pracował w filii w Haapsalu firmy Lääne-Eesti Pank. W latach 1992-1994 członek Riigikogu, w roku 1994 (od stycznia do czerwca) minister finansów. W latach 1994-1999 ponownie członek parlamentu, od 1996 roku sekretarz generalny Partii Reform. Od 2002 roku do roku 2003 minister środowiska. Należy do Partii Reform (R). Żonaty, troje dzieci. Obok języka estońskiego zna także rosyjski i angielski. Interesuje się tenisem.
Mart Laar
Polityk i historyk, urodzony w 1960 roku. Od końca lat 80. działał w ruchu chrześcijańsko-demokratycznym. W latach 1990-92 deputowany do Rady Najwyższej Estonii (z listy prawicowego Kongresu Estońskiego), a od 1992 roku – do nowego parlamentu. W latach 1992-95 przywódca centroprawicowego bloku (następnie partii) Ojczyzna i w latach 1992-94 premier – przeprowadził w kraju radykalne reformy wolnorynkowe. Od 1995 roku jeden z przywódców prawicowego Związku Ojczyzny. Od 1999 roku do 2002 roku ponownie premier. Autor prac z zakresu historii Estonii w XX wieku.
Johan Laidoner
Generał i polityk, żył w latach 1884-1953?. W latach 1918-20 naczelny dowódca armii estońskiej w walkach o niepodległość Estonii. Konserwatysta. W 1934 roku wraz z Konstantinem Pätsem dokonał zamachu stanu i w latach 1934-40, jako naczelny dowódca armii, wspierał autorytarne rządy Pätsa. W 1940 roku wywieziony w głąb ZSRR.
Margus Leivo
Polityk, urodzony 28 maja 1954 roku w Räpina. W 1972 roku ukończył Szkołę Średnią w Räpina. W 1982 roku ukończył Politechnikę Tallińską na wydziale inżynierii cywilnej. Sekretarz generalny w ministerstwie transportu i komunikacji, gubernator Regionu Pőlva. Sekretarz generalny w ministerstwie finansów. Od kwietnia 2003 roku minister spraw wewnętrznych. Należy do partii Estońska Unia Ludzi. Żonaty, córka i dwóch synów.
Toivo Maimets
Polityk, urodził się 29 listopada 1957 roku w Tartu. W 1980 roku ukończył Uniwersytet w Tartu, dyplom: biolog, nauczyciel biologii i chemii. W 1984 roku ukończył Uniwersytet Moskiewski – Ph. D. (licencjat) z biologii molekularnej. W 1991 roku ukończył Uniwersytet w Tartu – Ph. D. z biologii molekularnej. Karierę rozpoczynał w latach 1978 – 1986 jako inżynier, badacz i starszy badacz na Uniwersytecie w Tartu. W latach 1986 – 1992 sekretarz badań w Estońskim Biocentrum. W latach 1993 – 1995 pracował na Uniwersytecie w Tartu na wydziale biologii i geografii. W latach 1995 – 1998 był vice – rektorem badań i odkryć na Uniwersytecie w Tartu. W 1992 roku był profesorem biologii na Uniwersytecie w Tartu. W 1999 roku przewodniczący Instytutu Biologii Molekularnej i Komórkowej Uniwersytetu w Tartu. W roku 2001 przewodniczący Centrum Doskonalenia Genów i Technologii Środowiskowych. Od kwietnia 2003 roku minister edukacji i badań. Należy do partii Unia dla Republiki Res Publica. Żonaty, troje dzieci. Zna estoński, rosyjski i angielski.
Jaanus Marrandi
Polityk, urodzony 23 marca 1963 roku w Paide. Ukończył Estońską Akademię Rolniczą na wydziale inżynierii hydro-technicznej (w latach 1981-1986). Karierę rozpoczynał w estońskim kołchozie jako szef melioracji w 1988 roku do 1993 roku. Następnie w latach 1993-1996 był przewodniczącym Estońskiej LLC do spraw wyżywienia, następnie do roku 1999 był wiceprzewodniczącym tej organizacji. W latach 1999-2002 był członkiem parlamentu. Od 2002 roku do marca 2003 roku był ministrem rolnictwa. Należy do Estońskiej Partii Centrum. Żonaty, ma córkę. Obok estońskiego zna rosyjski i angielski.
Sven Mikser
Polityk, urodzony 8 listopada 1973 roku w Tartu. W latach 1981-1992 uczył się w szkole średniej nr 1 w Paide, następnie na Uniwersytecie w Tartu, na wydziale anielskiego języka i literatury, ukończył ją w 1996 roku, po czym podjął naukę, podyplomowo na Uniwersytecie w Tartu na tym samym wydziale. Karierę rozpoczął w 1995 roku jako bibliotekarz w Estońskim Uniwersytecie Rolniczym (do 1997 roku). W latach 1996 do 1999 pracował jako asystent wykładowcy na Uniwersytecie w Tartu na wydziale filologii germańskiej i romańskiej. W latach 1998-1999 sekretarz polityczny Estońskiej Partii Centrum. W latach 1999-2002 członek IX Riigikogu oraz komitetu spraw zagranicznych. Od roku 2002 do marca 2003 roku minister obrony. Należy do Estońskiej Partii Centrum. Kawaler. Obok angielskiego zna angielski, niemiecki, rosyjski. Interesuje się sprawami zagranicznymi oraz obronnością, angielską i amerykańską literaturą, przekłada oraz interpretuje.
Kristiina Ojuland
Polityk, urodzona 17 grudnia 1966 w Kohtla-Järve. W roku 1990 ukończyła prawo na Uniwersytecie w Tartu, w 1992 roku ukończyła dyplomację w Estońskiej Szkole Dyplomacji. Karierę rozpoczęła w roku 1990 jako specjalistka w departamencie projektów ustawodawstwa w ministerstwie sprawiedliwości (do roku 1992). W latach 1992-1994 została reprezentantką Estonii w Radzie Europy oraz była pierwszym sekretarzem w departamencie politycznym w ministerstwie spraw zagranicznych. W latach 1994-1996 była dyrektorem Estońskiego Towarzystwa Nadawców. W latach 1994-2002 była członkiem siódmego, ósmego i dziewiątego Riigikogu. W latach 1997-2001 w Międzynarodowym Uniwersytecie Concordia była dyrektorem integracji europejskiej. W latach 1996-2002 Była członkiem rady miejskiej Tallina. W tym samym czasie była wiceprezydentem parlamentarnej rady zgromadzenia do spraw europejskich. W latach 1999-2002 w tej samej radzie była prezydentem Grupy LDR. Od 2002 roku do marca 2003 roku była ministrem spraw zagranicznych w rządzie Siima Kallasa, od marca 2003 roku ponownie jest ministrem spraw zagranicznych – tym razem w rządzie Juhana Partsa. Jako mister spraw zagranicznych podpisywała Traktat Akcesyjny UE w Atenach. Należy do partii reform. Zamężna. Obok estońskiego zna angielski, francuski i rosyjski. Interesuje się tenisem oraz czytaniem.
Siiri Oviir
Polityk, urodzona 3 listopada 1947 roku w Tallinie. W latach 1955-1962 ukończyła Szkołę Średnią nr 21 w Tallinie, następnie w latach 1962-1966 ukończyła Szkołę Średnią nr 42 w Tallinie. W latach 1969-1975 ukończyła prawo na Uniwersytecie w Tartu. Karierę rozpoczęła jako arbiter, sekretarz i doradca w Estońskiej SRR (w latach 1966-1972). W latach 1972-1975 była doradcą w departamencie sądownictwa ministerstwa sprawiedliwości. W latach 1975-1990 była asystentką w sądzie najwyższym. Od 1992 roku profesor prawa socjalnego w Tallińskim Uniwersytecie Pedagogicznym. W latach 1990-1992 minister opieki społecznej. W latach 1992-1995 członek VII Riigikogu. W roku 1995 była ministrem spraw socjalnych. W latach 1995-1999 była członkiem VIII Riigikogu, a w latach 1999-2002 członkiem i wiceprezydentem IX Riigikogu. Od 2002 roku do marca 2003 roku była ministrem spraw socjalnych. Należy do Estońskiej Partii Centrum. Mężatka, trzy córki. Obok estońskiego zna rosyjski, fiński i angielski.
Harri Őunapuu
Polityk, urodzony 2 lutego 1947 roku w Sangaste w okręgu Valga. W 1966 roku ukończył szkołę zawodową w Räpina. Ukończył Estońską Akademię Rolniczą w 1971 roku. W latach 1971-1974 były szefem na farmie w Mitchyurin, następnie objął stanowisko dyrektora w departamencie rolnictwa (w latach 1974-1975). Od roku 1975 do roku 1978 był zastępcą dyrektora na farmie w Mitchyurin. Przez następne trzy lata (do roku 1981) był dyrektorem farmy w Mahtra. W latach 1981-1989 poseł firmie rolniczo-przemysłowej w Rapla, a przez następne dwa lata (do roku 1991) był gubernatorem okręgu Rapla. W roku 1991 został ministrem rolnictwa (do 1992 roku). W latach 1992-1993 kierownik unijnego projektu – Funduszu na Rzecz Rozwoju Terenów Wiejskich. W latach 1993-1996 Głowa Estońskiego Banku Rezerw, a przez następne dwa lata (do 1998 roku) głowa Estońskiego Zakładu Ubezpieczeń. W latach 1998-1999 Entrepreneur. W 1999 roku członek IX Riigikogu. Od 2002 roku do marca 2003 roku minister finansów. Jest członkiem Estońskiej Partii Centrum. Żonaty, dwóch synów. Obok estońskiego zna także rosyjski i angielski.
Jaan Őunapuu
Polityk, urodzony 13 września 1958 roku na Saaremie. Ukończył w 1977 roku szkołę średnią w Kuressaare, a w roku 1982 Estońską Akademię Rolniczą. Przez ostatnie dziewięć lat był gubernatorem regionu Tartu i burmistrzem Luunja. Od kwietnia 2003 roku jest ministrem spraw regionalnych. Należy do Unii Ludzi Estonii. Żonaty, syn i córka. Zna estoński (język ojczysty), angielski, fiński, rosyjski, niemiecki (na poziomie podstawowym). Interesuje się filozofią, polityką, historią, muzyką, koszykówką, piłką nożną i squashem.
Urmas Paet
Polityk, urodzony 20 kwietnia 1974 roku w Tallinie. W 1996 roku ukończył Uniwersytet w Tartu na wydziale nauki polityczne, tego samego roku uzyskał mistrzowskie studia (masters studies) w naukach politycznych. Od maja 1991 roku do maja 1992 roku pracował w Estońskim Radiu jako szef biura edycyjnego newsów międzynarodowych i jako edytor. Od marca 1993 roku do września 1994 roku pracował ponownie w Estońskim Radiu w biurze edycyjnym newsów jako edytor. Od września 1994 roku do września 1998 roku w AS Postimees jako reporter w biurze edycyjnym newsów. Od października 1998 roku do sierpnia 1999 roku pracował w AS Postimes tym razem jako starszy edytor w biurze edycyjnym newsów i dziennikarz polityczny. Od września 1999 roku do listopada 1999 roku był doradcą w Estońskiej Partii Reform. Od listopada 1999 roku do kwietnia 2003 roku pracował w dystrykcie Nomme. Od kwietnia 2003 jest ministrem kultury. Należy do Estońskiej Partii Reform. Żonaty, jedno dziecko. Zna estoński, rosyjski, angielski, niemiecki i fiński.
Tonis Palts
Polityk, urodzony 29 marca 1953 roku w Kuressaare. Ukończył inżynierię radiową na Uniwersytecie Technicznym w Tartu w latach 1971 – 1976. W latach 1987 – 1999 pracował w AS Levicom (dawny spółdzielczy Levi, AS Levi i AS Levicom), założyciel, przewodniczący kierownictwa (w latach 1987 – 1997) i przewodniczący rady nadzorczej (w latach 1997 – 1999). W latach 1997 – 1999 pracował w AS Ritabell jako przewodniczący rady nadzorczej. W latach 1996 – 2000 pracował w państwowym towarzystwie transmisji radiowych jako członek kierownictwa. W latch 1998 – 2001 pracował w Tallinna Kaabeltelevisiooni AS jako przewodniczący rady nadzorczej. W latach 1999 – 2001 Pracował w Levicom Group, OÜ Levicom BroadBand jako przewodniczący rady nadzorczej. Od czerwca 2001 roku do grudnia 2001 roku był burmistrzem Tallina. Od kwietnia 2003 roku jest ministrem finansów. Należy do Unii dla Republiki Res Publica. Żonaty, pięcioro dzieci. Zna estoński, angielski i rosyjski. Interesuje się żeglarstwem przybrzeżnym i tenisem.
Juhan Parts
Polityk, urodzony 27 sierpnia 1966 roku w Tallinie. Parts ukończył słynne gimnazjum im. Gustawa Adolfa w Tallinie, w 1991 roku ukończył wydział prawa Uniwersytetu w Tartu. W latach 1992 – 1998 pracował w Ministerstwie Sprawiedliwości. W latach 1998 – 2002 członek rządowej komisji Europejskiej Organizacji Najwyższych Izb Kontroli oraz generalny audytor (odpowiednik polskiego NIK). Od marca 2003 roku do kwietnia 2005 roku premier Estonii. Jest przewodniczącym partii Unia dla Republiki Res Publica. Rozwiedziony, dwoje dzieci – Toomas-Hendrik (12) i Pille-Riin (8). Posługuje się językami: estońskim (rodzimy), angielskim i rosyjskim. Gra w piłkarskim klubie FC Toompea.
Konstantin Päts
Polityk, żył w latach 1874-1956. W 1918 roku pierwszy premier Estonii. Od 1918 roku ma czele Komitetu Ocalenia Publicznego przywódca Partii Agrariuszy, wielokrotnie premier. Wobec zagrożenia niepodległości państwowej ze strony ZSRR i rozbicia politycznego w państwie, w 1934 roku dokonał zamachu stanu i wprowadził rządy autorytarne, od 1938 roku prezydent. Po wejściu Armii Czerwonej w 1940 roku wywieziony w głąb ZSRR.
Marko Pomerants
Polityk, urodzony 24 października 1964 roku. Ukończył geologię na Uniwersytecie w Tartu. Poziom mistrzowski administracji publicznej Uniwersytetu w Tartu. Przewodniczący departamentu środowiska w rządzie regionu Lääne-Viru. W latach 1995 – 2003 gubernator regionu Lääne-Viru. Od kwietnia 2003 roku minister spraw socjalnych. Należy do partii Unia dla republiki Res Publica. Żonaty, dwóch synów. Zna estoński, angielski i rosyjski.
Mailis Rand
Polityk, urodzona 13 stycznia 1975 roku w Tallinie. Ukończyła Uniwersytet Północny w Tallinie na wydziale prawa w 1998 roku. W roku 1999 ukończyła także prawo na Uniwersytecie Środkowej Europy w Budapeszcie, także na wydziale prawa. W roku 2000 ukończyła administrację publiczną, sprawy publiczne Unii Europejskiej na Uniwersytecie i Europejskim Instytucie Publicznej Administracji w Maastricht w Holandii. W roku 1995 pracowała jako doradca w Uniwersytecie w Cambridge w Wielkiej Brytanii. W latach 1995-1996 była kierownikiem projektów A SEED Europe (Akcja dla Solidarności, Równości, Środowiska i Rozwoju) oraz YWD (Młoda Kobieta i Demokracja – ang. Action for Solidarity, Equality, Environment and Development – ang. Young Women and Democracy) – (Międzynarodowe NGO) w Amsterdamie w Holandii. W latach 1996-1997 pracowała w Wyższej Uczelni Kalamazoo w Kalamazoo w Michigan w USA w Centrum Informacyjnym w Laboratorium Komputerowym. W latach 1997-1998 asystentka w katedrze prawa publicznego na Uniwersytecie Północnym w Tallinie. W latach 2000-2001 praktykantka w Europejskiej Komisji, do spraw Administracji i Personelu w Biurze Szkoleń w Brukseli w Belgii. W roku 2000 wykładowca w Ryskiej Szkole Prawa na Łotwie, a także na Uniwersytecie Północnym w Tallinie na wydziale Edukacji i Zagadnień Międzynarodowych. Od 2002 roku do marca 2003 roku była ministrem edukacji. Jest członkiem Partii Centralnej. Obok estońskiego zna także angielski, rosyjski, fiński, niemiecki, francuski i holenderski.
Märt Rask
Polityk, urodzony 19 grudnia 1950 roku w hrabstwie Harju. Absolwent Uniwersytetu w Tartu w 1978 roku na wydziale prawa. W latach 1978-1990 praktykował prawo w Parnawie i Tallinie. W latach 1990-1992 pierwszy wiceminister sprawiedliwości. Od 1992 roku adwokat i współwłaściciel biura adwokackiego Teder& Rask. W 1992 roku minister sprawiedliwości. W latach 1995-1996 minister spraw wewnętrznych. 1996-1999 praktyka prawna. Od 2002 roku do marca 2003 roku minister sprawiedliwości. Należy do Partii Reform (R). Żonaty, dwoje dzieci. Obok estońskiego zna także rosyjski i angielski. Interesuje się tańcem.
Villu Reiljan
Polityk, urodzony 23 maja 1953 roku w Vőru. W 1970 roku ukończył Szkołę Średnią nr 1 w Vőru. W1975 roku ukończył Estońską Akademię Rolniczą na specjalizacji inżynierii leśnictwa. W latach 1999 – 2001 przewodniczący frakcji Unia Ludzi Estonii w Riigikogu. W latach 1995 – 1999 minister środowiska. Od kwietnia 2003 roku ponownie minister środowiska. Należy do partii Unia Ludzi Estonii. Żonaty, dwie córki. Interesuje się sportem i quizami.
Paul-Eerik Rummo
Polityk, urodzony 19 stycznia 1942 roku w Tallinie. W 1959 roku ukończył Tallińską Szkołę Średnią Nr 2. W latach uczył się na Uniwersytecie w Tartu na filologii estońskiej. W 1965 roku asystent literacki dyrektora Teatru Vanemuine. W latach 1965 – 1976 pisarz. W latach 1976 – 1986 redaktor literacki w Estońskim Teatrze Dramatycznym. 1987 – 1989 sekretarz w Unii Pisarzy. 1990 – 1992 konsultant kulturalny w Kancelarii Państwowej. Członek VII, VIII i IX Riigikogu. Od kwietnia 2003 roku minister ludności i spraw etnicznych. Należy do Estońskiej Partii Reform. Żonaty, cztery córki. Zna estoński, angielski, rosyjski, fiński i niemiecki.
Arnold Rüütel
Polityk, doktor nauk przyrodniczych urodzony w 1928 roku. Były działacz komunistyczny, w latach 1983-90 przewodniczący Rady Najwyższej Estońskiej SRR i w latach 1990-92 Rady Najwyższej Estonii. Od 1994 roku przewodniczący Estońskiego Związku Ludowego – polityk centrolewicowy. Od 21 września 2001 roku jest prezydentem. Przed laty funkcję rektora Republikańskiej Akademii Rolniczej, wicepremiera, a w latach 1983-1992 był przewodniczącym Rady Najwyższej. Przebywał z oficjalną wizytą w dniach 18-19 marca 2002 roku w Polsce. Prezydent Arnold Rüütel dał się poznać jako polityk zrównoważony i odpowiedzialny, opowiadający się za normalizacją stosunków z Rosją oraz za integracją Estonii z Unią Europejską i NATO.
Edgar Savisaar
Polityk i historyk, urodzony w 1950 roku. Do 1990 członek Komunistycznej Partii Estonii. W latach 1988-90 deputowany do Rady Najwyższej Estońskiej SRR, w latach 1990-92 – do Rady Najwyższej Republiki Estonii, a od 1992 roku – do nowego parlamentu estońskiego. Jako współzałożyciel (w 1988 roku) i do 1991 roku przywódca Frontu Ludowego Estonii stał na czele umiarkowanego nurtu estońskiego ruchu niepodległościowego. Od kwietnia 1990 roku do stycznia 1992 roku premier, w 1995 roku wicepremier i minister spraw wewnętrznych. W latach 1991-95 i od 1996 roku przewodniczący Estońskiej Partii Centrum.
Ain Seppik
Polityk, urodzony 12 marca 1952 roku w hrabstwie Harju w Nissi. Ukończył prawo na Państwowym Uniwersytecie w Tartu w 1977 roku. W 1992 roku naczelny dyrektor Komisji Śledczej, a od 1976 roku oskarżyciel i sędzia. W latach 1993-1994 dyrektor Policyjnej Centralnej Komisji Śledczej. W 1994 roku wicedyrektor komisji policyjnej. W 1995 roku wykładowca w Tallińskiej Akademii Policyjnej oraz doradca w ministerstwie spraw wewnętrznych. W latach 1995-1997 dyrektor komisji policyjnej. W latach 1997-2001 w firmie AS Sularahakeskus głowa wydziału. W latach 2001-2002 stworzył biuro prawne Ain Seppik, członek komisji. Od 28 stycznia 2002 roku do 3 lutego 2003 roku minister spraw wewnętrznych. Jest członkiem Estońskiej Partii Reform. Żonaty, dwóch synów. Obok estońskiego zna niemiecki i rosyjsku.
Mart Simman
Polityk. Premier w latach 1997-1999.
Tiit Tammsaar
Polityk, urodzony 7 listopada 1951 roku w Rapla. Ukończył Szkołę Średnią w Rapla w 1970 roku. W 1975 roku ukończył Estońską Akademię Rolniczą, inżynier. W 1995 roku był członkiem Riigikogu. W 1999 roku był przewodniczącym Komitetu Obrony Narodowej w Riigikogu. Od kwietnia 2003 roku jest ministrem rolnictwa. Należy do Unii Ludzi Estonii. Żonaty, syn i córka.
Andres Tarand
Polityk, urodzony 11 stycznia 1940 roku w Tallinie. W 1963 roku ukończył wydział geografii na Uniwersytecie w Tartu. W 1963 roku został administratorem hydrometeorologii. W latach 1965-1968 pracował w Ogrodach Botanicznych w Tallinie. 1968-1970 badania i expedycja na Antarktykę. W latach 1970-1989 pracował jako inżynier, później awansował na dyrektora Tallińskich Ogrodów Botanicznych. W 1990 roku przewodniczący Komitetu Środowiska w Najwyższej Radzie (Jeszcze w komunistycznym parlamencie). 1990-1992 członek Rady Estonii. 1991-1992 członek Zgromadzenia Konstytucyjnego. W 1992 roku członek Riigikogu. W latach 1992-1994 minister środowiska (w rządzie Laara). Od listopada 1994 roku do roku 1995 premier. Nie należał do żadnej partii. Obok estońskiego zna również: angielski, rosyjski, fiński i niemiecki. Interesuje się tradycyjną stylizacją ogrodów. Żonaty, dwoje dzieci.
Liina Tőnisson
Polityk, urodzona 24 maja 1940 roku w Tallinie. Ukończyła Tallińską Szkołę Średnią nr 4 w 1959 roku oraz Talliński Uniwersytet Techniczny w 1964 roku. W latach 1964-1981 w Eksperymentalnym Fabryce Aparatury inżynier kadr. Starszy inżynier Departamentu Pracy i Wynagrodzeń. Starszy inżynier Departamentu Ekonomii. Asystentka głowy Departamentu Ekonomii. Głowa Departamentu Ekonomii oraz głowa Departamentu Produkcji. W latach 1981-1989 głowa Departamentu Ekonomii w Biurze Analiz Ekonomicznych w firmie konsultingowej. W latach 1989-1992 głowa departamentu przedsiębiorczości w ministerstwie spraw gospodarczych. W roku 1995 minister spraw gospodarczych. W latach 1992-2002 członek VII, VIII, i IX Riigikogu. Od 2002 roku do marca 2003 roku minister gospodarki, transportu i komunikacji. Członek Estońskiej Partii Centrum. Wdowa, dwóch synów. Obok estońskiego zna rosyjski i angielski.
Ester Tuiksoo
Polityk, urodzona 5 marca 1965 roku w Pőlva. W 1983 roku ukończyła szkołę średnią w Pőlva. W latach 1986-1990 ukończyła Handel (Ekonomię) na wydziale ekonomii na Uniwersytecie w Tartu. W latach 1983-1996 w Stowarzyszeniu Konsumenckim w Pőlva. Od 1996 roku dyrektor administracyjny w Estońskiej Izbie Rolnictwa i Handlu. Od stycznia 1997 roku do grudnia 2001 roku w radzie komisji Estońskiej Izby Rolnictwa i Handlu. Od grudnia 2001 roku do kwietnia 2004 roku przewodnicząca Komisji Estońskiej Izby Rolnictwa i Handlu. Od kwietnia 2004 roku minister rolnictwa. Należy do Estońskiej Unii Ludzi Estonii. Żyje w konkubinacie. Posługuje się językiem estońskim (ojczysty), niemieckim (dobra w mowie i piśmie), rosyjskim (dostateczna w mowie i pismie) i angielskim (poziom komunikacyjny).
Ken-Marti Vaher
Polityk, urodził się 5 września 1974 roku w Tallinie. W latach 1981 – 1992 uczęszczał do Tallińskiej Szkoły Średniej Nr 7. W latach 1992 – 1996 uczył się na Uniwersytecie w Tartu – stopień baccalaureus artium w prawie. Od września 1998 uczy się w Tallińskim Uniwersytecie Pedagogicznym. Karierę rozpoczynał w październiku 1995 roku jako doradca w Komitecie Konstytucyjnym Riigikogu, zakończył tę pracę we wrześniu 1998 roku. W latach 1996 – 1998 pracował jako ekspert w Komitecie Prawa Konstytucji. Od sierpnia 1998 roku do stycznia 1999 roku konsultant generalnego rzecznika kadr i szkolenia. Od stycznia 1999 roku do września 2001 roku był dyrektorem Państwowego Biura Rzecznika. Od września 2001 roku do grudnia 2001 roku był sekretarzem generalnym unii politycznej Res Publica. Od grudnia 2001 roku do lipca 2002 roku był sekretarzem generalnym Unii dla Republiki Res Publica. Od października 2002 roku do marca 2003 roku był członkiem rady miejskiej Tallina. Od kwietnia 2003 roku jest ministrem sprawiedliwości. Należy do partii Unia dla Republiki Res Publica. Jest kawalerem. Zna estoński (język ojczysty), angielski, fiński, rosyjski, niemiecki (na poziomie podstawowym). Interesuje się filozofią, polityką, historią, muzyką, koszykówką, piłką nożną i squashem.
Tiit Vähi
Polityk, urodzony w 1947 roku. Przed 1989 rokiem członek Estońskiej Partii Komunistycznej. W latach 1989-91 minister transportu i komunikacji. W latach 1991-97 przewodniczący Estońskiej Partii Koalicyjnej oraz w latach 1993-95 rady miejskiej Tallina, w 1995 roku – centrolewicowego bloku wyborczego Partia Koalicyjna-Związek Ludowy. W 1992 roku oraz w latach 1995-97 premier Estonii.
Toomas Varek
Polityk, urodził się w 1948 roku w Rakvere. W 1967 ukończył szkołę średnią w Kunda. W 1972 roku ukończył Estońską Akademię Rolniczą na specjalizacji inżynier-mechanik. Pracę rozpoczął w 1975 roku jako Dyrektor gospodarstwa państwowego w Kullaru. Od 1982 roku przewodniczący gospodarstwa kolektywnego Viru. Od 1992 roku dyrektor wykonawczy AS Viru Ulu. Od 1996 burmistrz Rakvere. W 1999 roku członek IX Riigikogu. W II i III 2003 roku minister spraw wewnętrznych. W 1993 roku członek samorządu miejskiego Haljala. W 1999 i w 2002 roku członek Rady Miejskiej Rakvere. Ma syna i córkę. Interesuje się teatrem, koszykówką i filantropią (Klub Lwów).
