Biogramy najbardziej znanych i zasłużonych naukowców estońskich oraz pochodzenia estońskiego.
Fabian Gottlieb von Bellingshausen. Żeglarz i badacz polarny pochodzenia estońskiego. Urodził się 20 września 1778 roku na Saremie. W roku 1788 rozpoczyna naukę jako kadet w Akademii Morskiej w Kronsztadzie. Po jej ukończeniu wstępuje do floty rosyjskiej (w 1797 roku). W latach 1803-1806 uczestniczy w dowodzonej przez A. J. von Krusensterna pierwszej rosyjskiej wyprawie dookoła świata. Po powrocie bierze udział w wojnach napoleońskich (w latach 1809-1812). W lipcu 1819 roku wraz z M. Łazariewem staje na czele wysłanej przez cara Aleksandra I wyprawy antarktycznej, w czasie której jako pierwszy żeglarz widzi kontynent Antarktydy (27 stycznia 1820 roku). Poza tym dokonuje zdjęcia topograficznego znajdujących się na Pacyfiku wysp Tuamotu (1820 rok) oraz odkrywa u wybrzeży Antarktydy dwie wyspy nazwane imieniem Piotra I i Aleksandra I (styczeń 1821 roku). Po powrocie (sierpień 1821 rok) zostaje komendantem rosyjskiej floty bałtyckiej. Awansowany do stopnia wiceadmirała (1828 rok) uczestniczy w wojnie rosyjsko-tureckiej. W 1831 roku wydaje opis podróży wokół Antarktydy. Od roku 1838 w stopniu admirała sprawuje funkcję gubernatora Kronsztadu, gdzie umiera 13 stycznia 1852 roku.
Adam Johann von Krusenstern. Estoński żeglarz i badacz Pacyfiku. Urodził się 19 listopada 1770 roku w Hagudi k. Rapla, zmarł 12 sierpnia 1846 roku w Kiltsi k. Väike-Maarja. Jako absolwent Akademii Morskiej w Kronsztadzie w latach 1780-1790 uczestniczy w wojnie ze Szwecją. Po jej zakończeniu podejmuje służbę we flocie angielskiej, z którą w latach 1793-1799 odbywa liczne podróże do Ameryki, Chin i Indii. W sierpniu 1803 roku staje na czele pierwszej rosyjskiej wyprawy dookoła świata, której celem było nawiązanie kontaktów polityczno-handlowych z Chinami i Japonią oraz zbadanie wybrzeży rosyjskiej wówczas Alaski. Po powrocie (sierpień 1806 rok) mianowany admirałem zostaje także honorowym członkiem Akademii Nauk w Petersburgu. W latach 1810-1814 pisze i wydaje relacje z podróży wokół Ziemi. W 1815 i 1823 roku wraz z O. von Kotzebue i K. Espenbergiem ponownie prowadzi badania Alaski. Po ich zakończeniu osiada w majątku Kiltsi, gdzie powstaje Atlas Mórz Południowych – kartograficzny plon badań Pacyfiku. W latach 1827-1842 piastuje stanowisko dyrektora Akademii Morskiej w Kronsztadzie. Pochowany w Katedrze w Tallinie.
Imieniem Krusensterna nazwano jedną z cieśnin między Wyspami Kurylskimi oraz przylądek na Alasce, który wraz z otaczającym fragmentem wybrzeża stanowi dziś park narodowy. Imię admirała nosi też statek szkoleniowy rosyjskiej marynarki.
Harry Moora. Archeolog, żył w latach 1900-68, Profesor uniwersytetu w Tartu. Członek Akademii Nauk Estonii. Badacz pradziejów ludów bałtyckich i zachodniofińskich. Główne prace: Die Vorzeit Estlands (napisana w 1932 roku), O driewniej tierritorii rassielenija bałtijskich plemion (napisana w 1958 roku).
Ragnar Nurkse. Ekonomista amerykański, pochodzenia estońskiego, żył w latach 1907-59. W latach 1934-45 pracował w Lidze Narodów. W latach 1945-54 profesor Columbia University w Nowym Jorku. Zajmował się problemami pieniądza (International Currency Experience: Lessons of the Inter-War Period z 1944 roku), handlu, `zaklętego kręgu ubóstwa`, zrównoważonego wzrostu. Problems of Capital Formation in Underdeveloped Countries (z 1953 roku).
