Jaan Kapliński
Wytrwałość w myślach twych gdy się przyglądasz trawie
cierpliwość znasz co niestrudzenie od początków płonie
i z życia w życie przekazuje drobne dłonie małe
o śmierć nie troszczy się to źdźbło co żyć jest w prawie
swój udział ma we wszystkim to co nic nie miało
i własny wizerunek w wiośnie jako przebiśniegi
i wodę z siebie jako z dzbana leje poprzez brzegi
przez sąd przechodzi bezimiennie co by się nie stało
miliardy pędów w ziemi to pytań przeogromna ilość
tak u nas u was jak i u nich są końcem i początkiem
i tylko ta świadomość ma prawo więzić wolność
to właśnie jest odpowiedź więc nie zadawaj pytań
żarzący węgiel z dłoni wyrzuć i tak przy oknie zostań
i myśl o trawie co się rozrasta w ruinach zamku
1962-1971
Źródło: tł. Aarne Puu, w: Betti Alver, Artur Alliksaar, Hando Runnel, Jaan Kaplinski. Pieśń o niechybnym spotkaniu ze szczęściem. Wiersze czterech poetów estońskich. Czytelnik, Warszawa 1988.
