Mustvee położone jest u ujścia rzeki Mustvee do jeziora Peipsi, na północno-zachodnim wybrzeżu tego jeziora, w regionie Jőgeva. Miasto położone jest na przecięciu historycznych szlaków komunikacyjnych pomiędzy Jőgeva, Tartu i Jőhvi. Obecnie miasto liczy około 2000 mieszkańców – 48% z nich to Estończycy, a 52% to Rosjanie. W mieście znajduje się szkoła Estońska oraz szkoła mniejszości Rosyjskiej. W Mustvee żyją wyznawcy luteranizmu, prawosławia, baptyzmu oraz staroobrzędowcy.
Społeczność jest stosunkowo stara – jedna trzecia część ludności stanowią emeryci.
Mustvee i okolice położone są na obszarze równinnym, południowa część wznosi się na wysokość 2-3 metrów powyżej poziomu jeziora.
Jezioro ma ogromne znaczenie dla mieszkańców – stało się częścią ich życia – daje miejsca pracy oraz jest sposobem na spędzenie wolnego czasu. Relatywnie czyste wody i bogactwo ryb dało miejsca pracy mieszkańcom. W jeziorze poławiane są okonie, leszcz, szczupak, miętus oraz inne. W jeziorze występuje 36 gatunków ryb.
Mikroklimat okolic miasta jest zależny od jeziora – jest cieplej niż w głębi lądu jesienią, wiosna zaczyna się około dwóch tygodni wcześniej niż w innych częściach Estonii. Peipsi jest piątym pod względem wielkości jeziorem Europy.
Historia
Mustvee po raz pierwszy zostało odnotowane w dokumentach w 1343 roku, w okresie panowania Zakonu Inflandzkiego. Wówczas miejscowość leżała w regionie Vaia, natomiast obecnie leży w regionie Jőgeva. Rosyjscy staroobrzędowcy, prześladowani w Rosji za wiarę zaczęli uciekać na tę stronę Peipsi i osiedlać się w okolicach Mustvee. Rosja zdelegalizowała kościół staroobrzędowców w 1658 roku. Po Wojnie Północnej w latach 1700 – 1721 Mustvee, wraz z całą Estonią, zostało włączone do Rosji (w latach 1703-1704). Wówczas wielu Rosjan przeprowadziło się do Mustvee. W 1742 roku caryca Elżbieta uporządkowała mapę dróg Rosji w 1742 roku. Mustvee szybko stało się częścią ważnej trasy łączącej St Petersburg z Zachodnią Europą. Przez Mustvee maszerowały duże armie – Szwedów karola XII w latach 1700 – 1701, rosyjskie dywizje powracające z Paryża w 1814 roku. Prawie wszyscy carowie odwiedzali Mustvee, jak również kompozytorzy Ferenc Liszt, Ryszard Schumann, czy pisarz Honore de Balzac oraz inni.
Na początku XIX wieku do Mustvee sprowadzali się, prześladowani uchodźcy z Łatgalii i Inflantów Polskich. Społeczność estońska uformowała się później, po zniesieniu poddaństwa w 1819 roku. Większość Estończyków, dzięki umiejętnościom, stało się kowalami, szewcami, krawcami, piekarzami itd. Pracownie rzemieślnicze w Mustvee były znane prawie dwa wieki.
W 1869 roku Mustvee stało się niezależną gminą. Populacja szybko rosła, na początku XX wieku miejscowość liczyła 3500 mieszkańców. Rosjanie w większości byli rybakami i rolnikami, Estończycy przedsiębiorcami. Z czasem Estończycy nauczyli się od Rosjan rybactwa. Po I wojnie światowej w regionie dominowała uprawa cykorii i cebuli oraz później ogórka. Estończycy nauczyli się uprawy ogórka, który w okresie okupacji radzieckiej stał się podstawowym źródłem dochodu.
W 1921 roku charakter miejscowości gminnej został potwierdzony, natomiast w roku 1938 miasto otrzymało prawa miejskie. W mieście prowadzono ożywiony handel – w latach 1939 – 1940 znajdowało się tutaj około 60 sklepów i straganów. Rozwijano również życie kulturalne miasta – powstało wiele grup zainteresowań oraz stowarzyszenie atletyczne. Osobliwością zachodniego wybrzeża Peipsi byli staroobrzędowcy – dzięki izolacji zachowali swoje tradycje. Miejscowość nazywana jest miastem kościołów. Na początku XX wieku w Mustvee było siedem kościołów, obecnie istnieją 4 kościoły różnych wyznań.
Od wieków wiele rosyjskich społeczności (szczególnie staroobrzędowców) żyło tutaj. Sąsiedztwo dwóch kultur – Estońskiej i Rosyjskiej – stworzyło niezwykłą mieszankę kulturową.
Zabytki
Trzykrotnie miasto było trawione przez ogień, obecnie w mieście znajduje się kilka zabytkowych budynków.
Atrakcje turystyczne
Symbolami miasta są jezioro Peipsi oraz kościoły. Jezioro jest niezwykle ważne jako ośrodek pływacki i wypoczynkowy, jest popularnym miejscem wśród żeglarzy. Jezioro to również dobre miejsce obserwacji ptaków.
Malownicze, piaszczyste wybrzeże Peipsi, sosny i ciepłe wody są atrakcyjne dla osób preferujących odpoczynek w samotności. Mustvee jest popularne również wśród wędkarzy – szczególnie wczesną wiosną oraz latem. Zimą nad jeziorem pojawiają się tysiące wędkujących metodą podlodową – z Mustvee oraz z innych stron.
Kilka kilometrów za miastem leży, na wybrzeżu niewielka wieś – Raja. Klasztor Rosyjskich Staroobrzędowców w Raja jest znany ze szkoły malowania ikon.
Współpraca z Piszem
16 maja 2005 roku w Urzędzie Miejskim w Piszu podpisano porozumienie o współpracy pomiędzy Gminą Pisz a Miastem Mustvee. Ze strony Mustvee umowę podpisał mer Gienadij Kulkov, ze strony Pisza – burmistrz Andrzej Szymborski. Umowa będzie realizowana w dziedzinach gospodarki, ochrony środowiska naturalnego, kultury, młodzieży, spraw socjalnych, sportu i turystyki, wykorzystania środków Unii Europejskiej.
Jacek Zarzecki Rzecznik Prasowy Urzedu Miejskiego w Piszu: Podpisanie porozumienia jest zwieńczeniem pierwszego etapu współpracy pomiędzy naszymi miastami. W ubiegłym roku delegacja z Pisza przebywała na spotkaniu roboczym w Mustvee. Oba miasta pomimo, że dzieli je ponad tysiąc kilometrów mają wiele wspólnych cech m. in. leżą w sąsiedztwie największych jezior w swoich krajach, my mamy Śniardwy, Estończycy Pejpus, które jest czwartym co do wielkości jeziorem w Europie. Nasi goście nie ukrywają, że bardzo ich interesuje rozwój turysyki, dlatego w czasie wizyty odwiedzili ośrodki turystyczne w naszym powiecie. Pierwsze efekty naszej współpracy będzie już widać za kilka miesięcy, kiedy to do Pisza przyjedzie młodzież z Mustvee zaprezentować kulturę i historię Estonii i Mustvee. Podpisanie porozumienia nie byłoby możliwe bez osobistego zaangażowania Pana Sławomira Strzałkowskiego – Radcy Ambasady Polskiej w Estonii. Można powiedzieć, że jest on ojcem chrzestnym naszej współpracy.
